Αποκόλληση υαλοειδούς

Τι είναι οι μυιοψίες («μυγάκια»);

Οι μυιοψίες είναι τα μικρά σημάδια ή σύννεφα που μπορείτε να δείτε να κινούνται στο οπτικό σας πεδίο. Ο κύριος όγκος του ματιού σας αποτελείται από ένα ζελέ που ονομάζεται υαλοειδές. Οι μυιοψίες (τα «μυγάκια»), είναι μέσα στο ζελέ και ρίχνουν μια σκιά πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα (φωτοευαίσθητο μέρος του ματιού). [βλ. εικόνα]

Τι προκαλεί τα μυγάκια;

Αυτό το ζελέ έχει πολλά μικρά αόρατα νημάτια, τα οποία μπορούν να γίνουν ορατά όταν συγκεντρωθούν όλα μαζί. Αυτή είναι μια φυσιολογική διαδικασία γήρανσης, αλλά μπορεί επίσης να οφείλεται σε φλεγμονή στο εσωτερικό του ματιού. Καθώς μεγαλώνουμε, το υαλοειδές γίνεται περισσότερο ρευστό και μπορεί να απελευθερωθεί από το οπίσθιο μέρος του οφθαλμού αφήνοντας μια ελεύθερη μεμβράνη. Αυτό συμβαίνει σε μικρότερη ηλικία σε εκείνους που έχουν μυωπία.

Συμπτώματα

Μικρά μυγάκια είναι συχνά σε όλους μας και μπορεί να τα δει κανείς ειδικά σε μια λευκή επιφάνεια. Οι μυιοψίες που γίνονται πιο συχνές πάνω από την ηλικία των 50 ετών συχνά περιγράφονται ως αράχνες, μύγες ή κουκίδες που κινούνται γύρω από το οπτικό μας πεδίο περιοδικά, θολώνοντας την οξύτητα της όρασης. Μπορούν να συνυπάρχουν με λάμψεις, ιδίως στο εξωτερικό μέρος του οπτικού πεδίου. Αυτές οι λάμψεις μπορεί να οφείλονται στο μέρος του ζελέ που εξακολουθεί να συνδέεται με το οπίσθιο μέρος του οφθαλμού το οποίο τραβά τον αμφιβληστροειδή. Αυτές οι λάμψεις μπορεί να πάρουν πολλούς μήνες για να υποχωρήσουν.

Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα μυγάκια;

Οι μυιοψίες μπορεί να είναι ενοχλητικές, ιδίως αν έρχονται πάνω από το κεντρικό οπτικό πεδίο. Δεν υπάρχει θεραπεία, εκτός αν οφείλονται σε φλεγμονή του οφθαλμού (ραγοειδίτιδα) όπου η αγωγή περιλαμβάνει τη χορήγηση κολλυρίων και δισκίων κορτιζόνης. Οι μυιοψίες γίνονται λιγότερο αισθητές με την πάροδο του χρόνου.

Είναι οι μυιοψίες επικίνδυνες; 

Σπάνια, όπως το υαλοειδές απελευθερώνεται από το οπίσθιο μέρος του οφθαλμού, μπορεί να προκαλέσει μια μικρή οπή ή ρήξη στον αμφιβληστροειδή, ακόμη και αιμορραγία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Για το λόγο αυτό, κάθε νέα εμφάνιση μυιοψιών θα πρέπει να εξεταστεί από έναν οφθαλμίατρο σε επείγουσα βάση. Εάν μια οπή αμφιβληστροειδούς ανιχνευθεί νωρίς, τότε η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να βοηθήσει στην περιχαράκωση της οπής και να αποτρέψει μια αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Εάν πρόκειται να συμβεί μια αποκόλληση, συνήθως γίνεται μέσα στις πρώτες 2 εβδομάδες. Οι άνθρωποι που είναι μύωπες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. 
Συνεπώς, οποιαδήποτε νέα εμφάνιση μυιοψιών, οι οποίες μπορεί επίσης να συνδυάζονται με λάμψεις και ένα φαινόμενο κουρτίνας σε όλο το οπτικό πεδίο, θα πρέπει να εξετάζονται επειγόντως.